monumenta.ch > Bernardus Claraevallensis > bkeCod.32.5r > 2 > sectio 476 > sectio 601 > 55 > bkeCod.32.87r > sbsMin.75.92r > 60 > sectio 37 > sectio 16 > csg214.11 > 2 > 44 > bsbClm6436.53 > 74 > ubk4°Ms.theol.26.19 > bnfGrec107.239 > sectio 705 > bkeCod.32.6v > uwbM.p.th.f.12.41 > ubk4°Ms.theol.26.73 > sectio 652 > 48
Ambrosius, De apologia David, § 47 <<<     >>> § 49

§ 48

1 Magna uis obnoxiae conscientiae, magna supplicia.
2 timebant Eua et Adam et, cum domini uocem in paradiso ambulantis audirent, cupiebant se abscondere, quos nemo quaerebat.
3 Cain quoque metuebat, ne omnis eum quicumque inueniret occideret.
4 ita in se ferebat ipse sententiam, quod dignus esset cui nullus ignosceret.
5 unde bene ait: e t delictum meum contra me est semper, hoc est: sine interuallo aliquo recordatio et species ipsa mei me erroris inpugnat.
6 considera quomodo nos confundat, cum aliquid deliquimus, quomodo incurset oculos, quomodo in memoriam semper recurrat.
7 quem commissi pudet nescit aliquid postea tale committere, I unde similiter erubescat.